Jak zniechęcić konia do zabawy, czyli Spartkowe Pańci wychowanie!

Przez ostatni tydzień opiekowałam się kolegą ze Spartkowego stada – Aśkiem. Pod nieobecność jego właścicielki musiałam podawać Aśkowi leki rano, jeszcze przed wypuszczeniem koni na padok, i po południu, a więc – miałam okazję być w stajni dwa razy dziennie.

Moje poranne wizyty wzbudzały w Spartku wielki entuzjazm! Oczywiście, główną przyczyną jego radości na mój widok była obietnica podwójnego śniadania, jakie serwowałam Spartkowi przy okazji karmienia Aśka. Gdy kolega dostawał swoje kolejne porcje musli z ziołami, zawsze wrzucałam do Spartkowego żłobu parę buraków czy marchewek z jabłkami. Rzecz jasna, wyczekiwał mojego przybycia do stajni z ogromną niecierpliwością.

Pierwszego dnia, gdy po południu szłam na padok po Aśka, Spartan – zdziwiony – odprowadzał nas przez całe pastwisko aż pod samą stajnię.

Zdziwiony faktem, że cała moja uwaga skupia się na koledze ze stada, a nie na nim – jak zazwyczaj – Spartan przeżywał istne katusze. Opuszczając resztę koni heeeen daleko, zawędrował pod samo wyjście z padoku, a gdy zniknęłam z Aśkiem w stajni, zaczął rozpaczliwie nawoływać zarówno nas, jak i resztę stada. Został przed zamkniętą bramką zupełnie sam, zdziwiony takim a nie innym obrotem sprawy i kompletnie zdezorientowany. Rzecz jasna, wychodziłam do niego kilkakrotnie, by poczęstować marchewką i zapewnić, że jak tylko skończę swoją robotę, to się nim zajmę. Ale gdzie tam! Spartek chciał być z nami tu i teraz! A gdy po niemalże półgodzinnym oczekiwaniu pod bramką wciąż po niego nie przychodziłam, powoli podreptał z powrotem do stada. Wiedziałam, że przeżywa i to strasznie. Jednak na tyle już znam swojego konia, że wiem też, że dość szybko pogodzi się z nową dla nas sytuacją i następnym razem sprowadzenie Spartana metodą „na zazdrośnika” nie zadziała. Gdy będę chciała z nim popracować i, korzystając z okazji, zaplanuję sobie sprowadzenie konia razem z Aśkiem, tak jak pierwszego dnia nam się przydarzyło, nic z tego nie będzie! Pokrętny huculski umysł szybko odgadnie moje niecne zamiary i nigdzie nie pójdzie! Co innego, jak sam sobie tak zadecyduje. Ot, cały Spartek.

Nie myliłam się 🙂  Dalszą część opowieści znajdziesz w książce, czyli tutaj…